अथ श्रीकृष्णाष्टकम्
व्रजमनः शरणं यदुनंदनं
रजतपीठपुरस्थितमादरात् |

भजकलोकततिं स दयानिधिः
निजपदं नयतीति सदागमाः || १||

अजमुखामरबृंदसुवंदितं
भुजगशीर्षविहारिपदांबुजम् |

यज यथार्थमनीषिहृदालयं
त्यज विनश्वरदुर्विषयानलम् || २||

विजयमित्रममंदधियाऽर्चितं
व्रजपतिं भुजदंडधृताचलम् |

सुजनतालदानविचक्षणं
द्विजवराननमाश्रय यादवम् || ३||

सृजति पाति हरत्यथ विष्टपं
ष्वजत यो ह्युरसा कमलालयम् |

रुजमपास्य सुखं स्वमसौ दिशेत्
विजनदेश उपास्व मधुद्विषम् || ४||

गजरदाहतमल्लममर्त्यदो-
व्यजनवीजितमक्षिजितांबुजम् |

अजसि चेच्छरणं मुरवैरिणं
न जनिनाशपुरोगमदूषणम् || ५||

अजरनाथमहामदवारणं
भुजनिवेशननाशितकेशिनम् |

स्वजनुरीशवरासुरसंहरं
व्रज रजस्तमादिनिवृत्तये || ६||

द्विजसुतप्रदमंग पयश्चर-
ध्वजजनिं समराहतशात्रवम् |

अजनगेशतुरंगममानत-
व्रजसमीहितदं भज यादवम् || ७||

रजकसामजकंसमुखासनं
स्वजननीजनकामितसौख्यदम् |

रजनिनाथकुलाभरणं धृत-
स्रजमनंतगुणं भज हे मनः || ८||

ऋतमनीषहृदब्जसुरालयः
श्रितसमीहितदो मधुशात्रवः |

कृतमिदं यतिना पठतेऽष्टकं
सुतमुखेष्टततिं ददते हरिः || ९||

|| इति श्रीसत्यसंधयति कृतं श्रीकृष्णाष्टकम् ||