ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರೇ ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃ ।। ಅಥ ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರೇ ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃ ।। ಜಿತಂ ತೇ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ಪೂರ್ಣಷಾಡ್ಗುಣ್ಯವಿಗ್ರಹ । ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಹೃಷೀಕೇಶ ಮಹಾಪುರುಷಪೂರ್ವಜ ॥೧॥ ದೇವಾನಾಂ ದಾನವಾನಾಂ ಚ ಸಾಮಾನ್ಯಮಧಿದೈವತಮ್ । ಸರ್ವದಾ ಚರಣದ್ವಂದ್ವಂ ವ್ರಜಾಮಿ ಶರಣಂ ತವ ॥೨॥ ಏಕಸ್ತ್ವಮಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಸ್ರಷ್ಟಾ ಸಂಹಾರಕಸ್ತಥಾ । ಅಧ್ಯಕ್ಷಶ್ಚಾನುಮಂತಾ ಚ ಗುಣಮಾಯಾಸಮಾವೃತಃ ॥೩॥ ಸಂಸಾರಸಾಗರಂ ಘೋರಮನಂತಕ್ಲೇಶಭಾಜನಮ್ । ತ್ವಾಮೇವ ಶರಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ನಿಸ್ತರಂತಿ ಮನೀಷಿಣಃ ॥೪॥ ನ ತೇ ರೂಪಂ ನ ಚಾಕಾರೋ ನಾಯುಧಾನಿ ನ ಚಾಸ್ಪದಮ್ । ತಥಾಽಪಿ ಪುರುಷಾಕಾರೋ ಭಕ್ತಾನಾಂ ತ್ವಂ ಪ್ರಕಾಶಸೇ ॥೫॥ ನೈವ ಕಿಂಚಿತ್ಪರೋಕ್ಷಂ ತೇ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೋಽಸಿ ನ ಕಸ್ಯಚಿತ್ । ನೈವ ಕಿಂಚಿದಸಿದ್ಧಂ ತೇ ನ ಚ ಸಿದ್ಧೋಽಸಿ ಕರ್ಹಿಚಿತ್ ॥೬॥ ಕಾರ್ಯಾಣಾಂ ಕಾರಣಂ ಪೂರ್ವಂ ವಚಸಾಂ ವಾಚ್ಯಮುತ್ತಮಮ್ । ಯೋಗಾನಾಂ ಪರಮಾಂ ಸಿದ್ಧಿಂ ಪರಮಂ ತೇ ಪದಂ ವಿದುಃ ॥೭॥ ಅಹಂ ಭೀತೋಽಸ್ಮಿ ದೇವೇಶ ಸಂಸಾರೇಽಸ್ಮಿನ್ ಭಯಾವಹೇ । ಪಾಹಿ ಮಾಂ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ನ ಜಾನೇ ಶರಣಂ ಪರಮ್ ॥೮॥ ಕಾಲೇಷ್ವಪಿ ಚ ಸರ್ವೇಷು ದಿಕ್ಷು ಸರ್ವಾಸು ಚಾಚ್ಯುತ । ಶರೀರೇ ಚ ಗತೌ ಚಾಸ್ಯ ವರ್ತತೇ ಮೇ ಮಹದ್ಭಯಮ್ ॥೯॥ ತ್ವತ್ಪಾದಕಮಲಾದನ್ಯನ್ನ ಮೇ ಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ವಪಿ । ನಿಮಿತ್ತಂ ಕುಶಲಸ್ಯಾಸ್ತಿ ಯೇನ ಗಚ್ಛಾಮಿ ಸದ್ಗತಿಮ್ ॥೧೦॥ ವಿಜ್ಞಾನಂ ಯದಿದಂ ಪ್ರಾಪ್ತಂ ಯದಿದಂ ಜ್ಞಾನಮೂರ್ಜಿತಮ್ । ಜನ್ಮಾಂತರೇಽಪಿ ದೇವೇಶ ಮಾ ಭೂದಸ್ಯ ಪರಿಕ್ಷಯಃ ॥೧೧॥ ದುರ್ಗತಾವಪಿ ಜಾತಾಯಾಂ ತ್ವದ್ಗತೋ ಮೇ ಮನೋರಥಃ । ಯದಿ ನಾಶಂ ನ ವಿಂದೇತ ತಾವತಾಽಸ್ಮಿ ಕೃತೀ ಸದಾ ॥೧೨॥ ನ ಕಾಮಕಲುಷಂ ಚಿತ್ತಂ ಮಮ ತೇ ಪಾದಯೋಃ ಸ್ಥಿತಮ್ । ಕಾಮಯೇ ವೈಷ್ಣವತ್ವಂ ಚ ಸರ್ವಜನ್ಮಸು ಕೇವಲಮ್ ॥೧೩॥ ಅಜ್ಞಾನಾದ್ಯದಿ ವಾ ಜ್ಞಾನಾದಶುಭಂ ಯತ್ಕೃತಂ ಮಯಾ । ಕ್ಷಂತುಮರ್ಹಸಿ ದೇವೇಶ ದಾಸ್ಯೇನ ಚ ಗೃಹಾಣ ಮಾಮ್ ॥೧೪॥ ಸರ್ವೇಷು ದೇಶಕಾಲೇಷು ಸರ್ವಾವಸ್ಥಾಸು ಚಾಚ್ಯುತ । ಕಿಂಕರೋಽಸ್ಮಿ ಹೃಷೀಕೇಶ ಭೂಯೋ ಭೂಯೋಽಸ್ಮಿ ಕಿಂಕರಃ ॥೧೫॥ ಇತ್ಯೇವಮನಯಾ ಸ್ತುತ್ಯಾ ಸ್ತುತ್ವಾ ದೇವಂ ದಿನೇ ದಿನೇ । ಕಿಂಕರೋಽಸ್ಮೀತಿ ಚಾತ್ಮಾನಂ ದೇವಾಯ ವಿನಿವೇದಯೇತ್ ॥೧೬॥ ಮಾದೃಶೋ ನ ಪರಃ ಪಾಪೀ ತ್ವಾದೃಶೋ ನ ದಯಾಪರಃ । ಇತಿ ಮತ್ವಾ ಜಗನ್ನಾಥ ರಕ್ಷ ಮಾಂ ಗರುಡಧ್ವಜ ॥೧೭॥ ಯಚ್ಚಾಪರಾಧಂ ಕೃತವಾನಜ್ಞಾನಾತ್ ಪುರುಷೋತ್ತಮ । ಅಜ್ಞಸ್ಯ ಮಮ ದೇವೇಶ ತತ್ಸರ್ವಂ ಕ್ಷಂತುಮರ್ಹಸಿ ॥೧೮॥ ಅಹಂಕಾರಾರ್ಥಕಾಮೇಷು ಪ್ರೀತಿರದ್ಯೈವ ನಶ್ಯತು । ತ್ವಾಂ ಪ್ರಪನ್ನಸ್ಯ ಮೇ ಸೈವ ವರ್ಧತಾಂ ಶ್ರೀಪತೇ ತ್ವಯಿ ॥೧೯॥ ಕ್ವಾಹಮತ್ಯಂತದುರ್ಬುದ್ಧಿಃ ಕ್ವ ನು ಚಾತ್ಮಹಿತೇಕ್ಷಣಮ್ । ಯದ್ಧಿತಂ ಮಮ ದೇವೇಶ ತದಾಜ್ಞಾಪಯ ಮಾಧವ ॥೨೦॥ ಸೋಽಹಂ ತೇ ದೇವ ದೇವೇಶ ನಾರ್ಚನಾದೌ ಸ್ತುತೌ ನ ಚ । ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಾನ್ ಕೃಪಾಮಾತ್ರಮನೋವೃತ್ತಿಃ ಪ್ರಸೀದ ಮೇ ॥೨೧॥ ಉಪಚಾರಾಪದೇಶೇನ ಕ್ರಿಯಂತೇಽಹರ್ನಿಶಂ ಮಯಾ । ಅಪಚಾರಾನಿಮಾನ್ ಸರ್ವಾನ್ ಕ್ಷಮಸ್ವ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ॥೨೨॥ ನ ಜಾನೇ ಕರ್ಮ ಯತ್ಕಿಂಚಿನ್ನಾಪಿ ಲೌಕಿಕವೈದಿಕೇ । ನ ನಿಷೇಧವಿಧೀ ವಿಷ್ಣೋ ತವ ದಾಸೋಽಸ್ಮಿ ಕೇವಲಮ್ ॥೨೩॥ ಸ ತ್ವಂ ಪ್ರಸೀದ ಭಗವನ್ ಕುರು ಮಯ್ಯನಾಥೇ ವಿಷ್ಣೋ ಕೃಪಾಂ ಪರಮಕಾರುಣಿಕಃ ಕಿಲ ತ್ವಮ್ । ಸಂಸಾರಸಾಗರನಿಮಗ್ನಮನಂತದೀನಮ್ ಉದ್ಧರ್ತುಮರ್ಹಸಿ ಹರೇ ಪುರುಷೋತ್ತಮೋಽಸಿ ॥೨೪॥ ಕರಚರಣಕೃತಂ ವಾ ಕಾಯಜಂ ಕರ್ಮಜಂ ವಾ ಶ್ರವಣಮನನಜಂ ವಾ ಮಾನಸಂ ವಾಽಪರಾಧಮ್ । ವಿಹಿತಮವಿಹಿತಂ ವಾ ಸರ್ವಮೇತತ್ ಕ್ಷಮಸ್ವ ಜಯ ಜಯ ಕರುಣಾಬ್ಧೇ ಶ್ರೀಪತೇ ಶ್ರೀಮುಕುಂದ ॥೨೫॥ ಕರ್ಮಣಾ ಮನಸಾ ವಾಚಾ ಯಾ ಚೇಷ್ಟಾ ಮಮ ನಿತ್ಯಶಃ । ಕೇಶವಾರಾಧನೇ ಸಾ ಸ್ಯಾಜ್ಜನ್ಮಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ವಪಿ ॥೨೬॥ ॥ ಇತಿ ಜಿತಂತೇಸ್ತೋತ್ರೇ ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃ ॥