।। ಅಥ ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರೇ ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃ ।।


ಜಿತಂ ತೇ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ಪೂರ್ಣಷಾಡ್ಗುಣ್ಯವಿಗ್ರಹ ।
ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಹೃಷೀಕೇಶ ಮಹಾಪುರುಷಪೂರ್ವಜ ॥೧॥


ದೇವಾನಾಂ ದಾನವಾನಾಂ ಚ ಸಾಮಾನ್ಯಮಧಿದೈವತಮ್ ।
ಸರ್ವದಾ ಚರಣದ್ವಂದ್ವಂ ವ್ರಜಾಮಿ ಶರಣಂ ತವ ॥೨॥


ಏಕಸ್ತ್ವಮಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಸ್ರಷ್ಟಾ ಸಂಹಾರಕಸ್ತಥಾ ।
ಅಧ್ಯಕ್ಷಶ್ಚಾನುಮಂತಾ ಚ ಗುಣಮಾಯಾಸಮಾವೃತಃ ॥೩॥


ಸಂಸಾರಸಾಗರಂ ಘೋರಮನಂತಕ್ಲೇಶಭಾಜನಮ್ ।
ತ್ವಾಮೇವ ಶರಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ನಿಸ್ತರಂತಿ ಮನೀಷಿಣಃ ॥೪॥


ನ ತೇ ರೂಪಂ ನ ಚಾಕಾರೋ ನಾಯುಧಾನಿ ನ ಚಾಸ್ಪದಮ್ ।
ತಥಾಽಪಿ ಪುರುಷಾಕಾರೋ ಭಕ್ತಾನಾಂ ತ್ವಂ ಪ್ರಕಾಶಸೇ ॥೫॥


ನೈವ ಕಿಂಚಿತ್ಪರೋಕ್ಷಂ ತೇ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೋಽಸಿ ನ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ।
ನೈವ ಕಿಂಚಿದಸಿದ್ಧಂ ತೇ ನ ಚ ಸಿದ್ಧೋಽಸಿ ಕರ್ಹಿಚಿತ್ ॥೬॥


ಕಾರ್ಯಾಣಾಂ ಕಾರಣಂ ಪೂರ್ವಂ ವಚಸಾಂ ವಾಚ್ಯಮುತ್ತಮಮ್ ।
ಯೋಗಾನಾಂ ಪರಮಾಂ ಸಿದ್ಧಿಂ ಪರಮಂ ತೇ ಪದಂ ವಿದುಃ ॥೭॥


ಅಹಂ ಭೀತೋಽಸ್ಮಿ ದೇವೇಶ ಸಂಸಾರೇಽಸ್ಮಿನ್ ಭಯಾವಹೇ ।
ಪಾಹಿ ಮಾಂ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ನ ಜಾನೇ ಶರಣಂ ಪರಮ್ ॥೮॥


ಕಾಲೇಷ್ವಪಿ ಚ ಸರ್ವೇಷು ದಿಕ್ಷು ಸರ್ವಾಸು ಚಾಚ್ಯುತ ।
ಶರೀರೇ ಚ ಗತೌ ಚಾಸ್ಯ ವರ್ತತೇ ಮೇ ಮಹದ್ಭಯಮ್ ॥೯॥


ತ್ವತ್ಪಾದಕಮಲಾದನ್ಯನ್ನ ಮೇ ಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ವಪಿ ।
ನಿಮಿತ್ತಂ ಕುಶಲಸ್ಯಾಸ್ತಿ ಯೇನ ಗಚ್ಛಾಮಿ ಸದ್ಗತಿಮ್ ॥೧೦॥


ವಿಜ್ಞಾನಂ ಯದಿದಂ ಪ್ರಾಪ್ತಂ ಯದಿದಂ ಜ್ಞಾನಮೂರ್ಜಿತಮ್ ।
ಜನ್ಮಾಂತರೇಽಪಿ ದೇವೇಶ ಮಾ ಭೂದಸ್ಯ ಪರಿಕ್ಷಯಃ ॥೧೧॥


ದುರ್ಗತಾವಪಿ ಜಾತಾಯಾಂ ತ್ವದ್ಗತೋ ಮೇ ಮನೋರಥಃ ।
ಯದಿ ನಾಶಂ ನ ವಿಂದೇತ ತಾವತಾಽಸ್ಮಿ ಕೃತೀ ಸದಾ ॥೧೨॥


ನ ಕಾಮಕಲುಷಂ ಚಿತ್ತಂ ಮಮ ತೇ ಪಾದಯೋಃ ಸ್ಥಿತಮ್ ।
ಕಾಮಯೇ ವೈಷ್ಣವತ್ವಂ ಚ ಸರ್ವಜನ್ಮಸು ಕೇವಲಮ್ ॥೧೩॥


ಅಜ್ಞಾನಾದ್ಯದಿ ವಾ ಜ್ಞಾನಾದಶುಭಂ ಯತ್ಕೃತಂ ಮಯಾ ।
ಕ್ಷಂತುಮರ್ಹಸಿ ದೇವೇಶ ದಾಸ್ಯೇನ ಚ ಗೃಹಾಣ ಮಾಮ್ ॥೧೪॥


ಸರ್ವೇಷು ದೇಶಕಾಲೇಷು ಸರ್ವಾವಸ್ಥಾಸು ಚಾಚ್ಯುತ ।
ಕಿಂಕರೋಽಸ್ಮಿ ಹೃಷೀಕೇಶ ಭೂಯೋ ಭೂಯೋಽಸ್ಮಿ ಕಿಂಕರಃ ॥೧೫॥


ಇತ್ಯೇವಮನಯಾ ಸ್ತುತ್ಯಾ ಸ್ತುತ್ವಾ ದೇವಂ ದಿನೇ ದಿನೇ ।
ಕಿಂಕರೋಽಸ್ಮೀತಿ ಚಾತ್ಮಾನಂ ದೇವಾಯ ವಿನಿವೇದಯೇತ್ ॥೧೬॥


ಮಾದೃಶೋ ನ ಪರಃ ಪಾಪೀ ತ್ವಾದೃಶೋ ನ ದಯಾಪರಃ ।
ಇತಿ ಮತ್ವಾ ಜಗನ್ನಾಥ ರಕ್ಷ ಮಾಂ ಗರುಡಧ್ವಜ ॥೧೭॥


ಯಚ್ಚಾಪರಾಧಂ ಕೃತವಾನಜ್ಞಾನಾತ್ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ।
ಅಜ್ಞಸ್ಯ ಮಮ ದೇವೇಶ ತತ್ಸರ್ವಂ ಕ್ಷಂತುಮರ್ಹಸಿ ॥೧೮॥


ಅಹಂಕಾರಾರ್ಥಕಾಮೇಷು ಪ್ರೀತಿರದ್ಯೈವ ನಶ್ಯತು ।
ತ್ವಾಂ ಪ್ರಪನ್ನಸ್ಯ ಮೇ ಸೈವ ವರ್ಧತಾಂ ಶ್ರೀಪತೇ ತ್ವಯಿ ॥೧೯॥


ಕ್ವಾಹಮತ್ಯಂತದುರ್ಬುದ್ಧಿಃ ಕ್ವ ನು ಚಾತ್ಮಹಿತೇಕ್ಷಣಮ್ ।
ಯದ್ಧಿತಂ ಮಮ ದೇವೇಶ ತದಾಜ್ಞಾಪಯ ಮಾಧವ ॥೨೦॥


ಸೋಽಹಂ ತೇ ದೇವ ದೇವೇಶ ನಾರ್ಚನಾದೌ ಸ್ತುತೌ ನ ಚ ।
ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಾನ್ ಕೃಪಾಮಾತ್ರಮನೋವೃತ್ತಿಃ ಪ್ರಸೀದ ಮೇ ॥೨೧॥


ಉಪಚಾರಾಪದೇಶೇನ ಕ್ರಿಯಂತೇಽಹರ್ನಿಶಂ ಮಯಾ ।
ಅಪಚಾರಾನಿಮಾನ್ ಸರ್ವಾನ್ ಕ್ಷಮಸ್ವ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ॥೨೨॥


ನ ಜಾನೇ ಕರ್ಮ ಯತ್ಕಿಂಚಿನ್ನಾಪಿ ಲೌಕಿಕವೈದಿಕೇ ।
ನ ನಿಷೇಧವಿಧೀ ವಿಷ್ಣೋ ತವ ದಾಸೋಽಸ್ಮಿ ಕೇವಲಮ್ ॥೨೩॥


ಸ ತ್ವಂ ಪ್ರಸೀದ ಭಗವನ್ ಕುರು ಮಯ್ಯನಾಥೇ
ವಿಷ್ಣೋ ಕೃಪಾಂ ಪರಮಕಾರುಣಿಕಃ ಕಿಲ ತ್ವಮ್ ।
ಸಂಸಾರಸಾಗರನಿಮಗ್ನಮನಂತದೀನಮ್
ಉದ್ಧರ್ತುಮರ್ಹಸಿ ಹರೇ ಪುರುಷೋತ್ತಮೋಽಸಿ ॥೨೪॥


ಕರಚರಣಕೃತಂ ವಾ ಕಾಯಜಂ ಕರ್ಮಜಂ ವಾ
ಶ್ರವಣಮನನಜಂ ವಾ ಮಾನಸಂ ವಾಽಪರಾಧಮ್ ।
ವಿಹಿತಮವಿಹಿತಂ ವಾ ಸರ್ವಮೇತತ್ ಕ್ಷಮಸ್ವ
ಜಯ ಜಯ ಕರುಣಾಬ್ಧೇ ಶ್ರೀಪತೇ ಶ್ರೀಮುಕುಂದ ॥೨೫॥


ಕರ್ಮಣಾ ಮನಸಾ ವಾಚಾ ಯಾ ಚೇಷ್ಟಾ ಮಮ ನಿತ್ಯಶಃ ।
ಕೇಶವಾರಾಧನೇ ಸಾ ಸ್ಯಾಜ್ಜನ್ಮಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ವಪಿ ॥೨೬॥


॥ ಇತಿ ಜಿತಂತೇಸ್ತೋತ್ರೇ ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃ ॥