।। అథ జితంతే స్తోత్రే ప్రథమోఽధ్యాయః ।।


బ్రహ్మోవాచ
జితం తే పుండరీకాక్ష పూర్ణషాగుణ్యవిగ్రహ ।
పరానంద పరబ్రహ్మన్ నమస్తే చతురాత్మనే ॥౧॥


నమస్తే పీతవసన నమః కటకహారిణే ।
నమో నీలాలకాబద్ధ వేణీసుందరపుంగవ ॥౨॥


స్ఫురద్వలయకేయూరనూపురాంగదభూషణైః ।
శోభనైర్భూషితాకార కల్యాణగుణరాశయే ॥౩॥


కరుణాపూర్ణహృదయ శంఖచక్రగదాధర ।
అమృతానందపూర్ణాభ్యాం లోచనాభ్యాం విలోకయ ॥౪॥


కృశం కృతఘ్నం దుష్కర్మకారిణం పాపభాజనమ్ ।
అపరాధసహస్రాణాం ఆకరం కరుణాకర ॥౫॥


కృపయా మాం కేవలయా గృహాణ మథురాధిప ।
విషయార్ణవమగ్నం మాముద్ధర్తుం త్వమిహార్హసి ॥౬॥


పితా మాతా సుహృద్బంధుర్భ్రాతా పుత్రస్త్వమేవ మే ।
విద్యా ధనం చ కామశ్చ నాన్యత్ కించిత్ త్వయా వినా ॥౭॥


యత్ర కుత్ర స్థలే వాసో యేషు కేషు భవోఽస్తు మే ।
తవ దాస్యైకభావే స్యాత్ సదా సర్వత్ర మే రతిః ॥౮॥


మనసా కర్మణా వాచా శిరసా వా కథంచన ।
త్వాం వినా నాన్యముద్దిశ్య కరిష్యే కించిదప్యహమ్ ॥౯॥


పాహి పాహి జగన్నాథ కృపయా భక్తవత్సల ।
అనాథోఽహమధన్యోఽహమకృతార్థో హ్యకించనః ॥౧౦॥


నృశంసః పాపకృత్ క్రూరో వంచకో నిష్ఠురః సదా ।
భవార్ణవే నిమగ్నం మామనన్యకరుణోదధే ॥౧౧॥


కరుణాపూర్ణదృష్టిభ్యాం దీనం మామవలోకయ ।
త్వదగ్రే పతితం త్యక్తుం తావకం నార్హసి ప్రభో ॥౧౨॥


మయా కృతాని పాపాని వివిధాని పునః పునః ।
త్వత్పాదపంకజం ప్రాప్తుం నాన్యత్ త్వత్కరుణాం వినా ॥౧౩॥


సాధనాని ప్రసిద్ధాని యాగాదీన్యబ్జలోచన ।
త్వదాజ్ఞయా ప్రవృత్తాని త్వాముద్దిశ్య కృతాని వై ॥౧౪॥


భక్త్యైకలభ్యః పురుషోత్తమో హి
జగత్ప్రసూతిస్థితినాశహేతుః ।
అకించనం నాన్యగతిం శరణ్య
గృహాణ మాం క్లేశినమంబుజాక్ష ॥


ధర్మార్థకామమోక్షేషు నేచ్ఛా మమ కదాచన ।
త్వత్పాదపంకజస్యాధో జీవితం మమ దీయతామ్ ॥౧౬॥


కామయే తావకత్వేన పరిచర్యాసు వర్తనమ్ ।
నిత్యం కింకరభావేన పరిగృహ్ణీష్వ మాం విభో ॥౧౭॥


లోకం వైకుంఠనామానం దివ్యం షాగుణ్యసంయుతమ్ ।
అవైష్ణవానామప్రాప్యం గుణత్రయవివర్జితమ్ ॥౧౮॥


నిత్యం సిద్ధైః సమాకీర్ణం త్వన్మయైః పాంచకాలికైః ।
సభాప్రాసాదసంయుక్తం వనైశ్చోపవనైః శుభైః ॥౧౯॥


వాపీకూపతటాకైశ్చ వృక్షషండైశ్చ మండితమ్ ।
అప్రాకృతం సురైర్వంద్యమయుతాకసమప్రభమ్ ॥౨౦॥


ప్రకృష్టసత్త్వరాశిం త్వాం కదా ద్రక్ష్యామి చక్షుషా ।
క్రీడంతం రమయా సార్ధం లీలాభూమిషు కేశవమ్ ॥౨౧॥


మేఘశ్యామం విశాలాక్షం కదా ద్రక్ష్యామి చక్షుషా ।
ఉన్నసం చారుదశనం బింబోష్ఠం శోభనాననమ్ ॥౨౨॥


విశాలవక్షసం శ్రీశం కంబుగ్రీవం జగద్గురుమ్ ।
ఆజానుబాహుపరిఘమున్నతాంసం మధుద్విషమ్ ॥౨౩॥


తనూదరం నిమ్ననాభిమాపీనజఘనం హరిమ్ ।
కరభోరుం శ్రియఃకాంతం కదా ద్రక్ష్యామి చక్షుషా ॥౨౪॥


శంఖచక్రగదాపద్మైరంకితం పాదపంకజమ్ ।
శరచ్చంద్రశతాక్రాంతనఖరాజివిరాజితమ్ ॥౨౫॥


సురాసురైర్వంద్యమానమృషిభిర్వందితం సదా ।
మూర్ధానం మామకం దేవ తావకం మండయిష్యతి ॥౨౬॥


కదా గంభీరయా వాచా శ్రియా యుక్తో జగత్పతిః ।
చామరవ్యగ్రహస్తం మామేవం కుర్వితి వక్ష్యతి ॥౨౭॥


కదాఽహం రాజరాజేన గణనాథేన చోదితః ।
చరేయం భగవత్పాదపరిచర్యాసు వర్తనమ్ ॥౨౮॥


శాంతాయ సువిశుద్ధాయ తేజసే పరమాత్మనే ।
నమః సర్వగుణాతీతషాగుణ్యాయాదివేధసే ॥౨౯॥


సత్యజ్ఞానానంతగుణబ్రహ్మణే చతురాత్మనే ।
నమో భగవతే తుభ్యం వాసుదేవామితద్యుతే ॥౩౦॥


చతుఃపంచనవవ్యూహదశద్వాదశమూర్తయే ।
నమోఽనంతాయ విశ్వాయ విశ్వాతీతాయ చక్రిణే ॥౩౧॥


నమస్తే పంచకాలజ్ఞ పంచకాలపరాయణ ।
పంచకాలైకమనసాం త్వమేవ గతిరవ్యయః ॥౩౨॥


స్వమహిమ్ని స్థితం దేవం నిరనిష్టం నిరంజనమ్ ।
అప్రమేయమజం విష్ణుం శరణం త్వాం గతోఽస్మ్యహమ్ ॥౩౩॥


వాగతీతం పరం శాంతం కంజనాభం సురేశ్వరమ్ ।
తురీయాద్యతిరక్తం త్వాం కౌస్తుభోద్భాసివక్షసమ్ ॥౩౪॥


విశ్వరూపం విశాలాక్షం కదా ద్రక్ష్యామి చక్షుషా ।
మోక్షం సాలోక్యసారూప్యం ప్రార్థయే న కదాచన ॥౩౫॥


ఇచ్ఛామ్యహం మహాభాగ కారుణ్యం తవ సువ్రత ।
సకలావరణాతీత కింకరోఽస్మి తవానఘ ॥౩౬॥


పునః పునః కింకరోఽస్మి తవాహం పురుషోత్తమ ।
ఆసనాద్యనుయాగాంతమర్చనం యన్మయా కృతమ్ ॥౩౭॥


భోగహీనం క్రియాహీనం మంత్రహీనమభక్తికమ్ ।
తత్సర్వం క్షమ్యతాం దేవ దీనం మామత్మసాత్ కురు ॥౩౮॥


ఇతి స్తోత్రేణ దేవేశం స్తుత్వా మధునిఘాతినమ్ ।
యాగావసానసమయే దేవదేవస్య చక్రిణః ।
నిత్యం కింకరభావేన స్వాత్మానం వినివేదయేత్ ॥౩౯॥


॥ ఇతి జితంతేస్తోత్రే ప్రథమోఽధ్యాయః ॥