गोसावित्रीस्तोत्रम्
।। अथ गोसावित्रीस्तोत्रम् ।।
नारायणं नमस्कृत्य देवीं त्रिभुवनेश्वरीम् ।
गोसावित्रीं प्रवक्ष्यामि व्यासेनोक्तां सनातनीम्	॥१॥
यस्य श्रवणमात्रेण सर्वपापैः प्रमुच्यते । 
गवां निश्वसितं वेदाः सषडंगपदक्रमाः	॥२॥
शिक्षा व्याकरणं छंदो निरुक्तं ज्यौतिषं तथा ।
एतासामग्रशृंगेषु इंद्रविष्णू स्वयं स्थितौ 	॥३॥
शिरो ब्रह्मा गुरुः स्कंधे ललाटे गोवृषध्वजः । 
कर्णयोरश्विनौ देवौ चक्षुषोः शशिभास्करौ 	॥४॥
दंतेषु मरुतो देवा जिह्वायां च सरस्वती ।
कंठे च वरुणो देवो हृदये हव्यवाहनः	॥५॥
उदरे पृथिवी देवी सशैलवनकानना ।
ककुदि द्यौः सनक्षत्रा पृष्ठे वैवस्वतो यमः 	॥६॥
ऊर्वोस्तु वसवो देवा वायुर्जंघे समाश्रितः ।
आदित्यस्त्वाश्रितो वाले साध्याः सर्वांगसंधिषु	॥७॥
अपाने सर्वतीर्थानि गोमूत्रे जाह्नवी स्वयम् ।
धृतिःपुष्टिर्महालक्ष्मीर्गोमये संस्थिता सदा	॥८॥
नासिकायां च श्रीदेवी ज्येष्ठा वसति मानवी । 
चत्वारः सागराः पूर्णा गवां ह्येव पयोधरे 	॥९॥
खुरमध्येषु गंधर्वाः खुराग्रे पन्नगाः श्रिताः ।
खुराणां पश्चिमे भागे ह्यप्सराणां गणाः स्मृताः	॥१०॥
श्रोणीतटेषु पितरो रोमलांगूलमाश्रिताः ।
ऋषयो रोमकूपेषु चर्मण्येव प्रजापतिः	॥११॥
सर्वा विष्णुमया गावः तासां गोप्ता हि केशवः ।
हुंकारे चतुरो वेदाः हुंशब्दे च प्रजापतिः	॥१२॥
गवां दृष्ट्वा नमस्कृत्य कृत्वा चैव प्रदक्षिणम् । 
प्रदक्षिणीकृता तेन सप्तद्विपा वसुंधरा	॥१३॥
कामदोग्ध्री स्वयं कामदोग्धा सन्निहिता मता । 
गोग्रासस्य विशेषोऽस्ति हस्तसंपूर्णमात्रतः	॥१४॥
शतब्राह्मणभुक्तेन सममाहुर्युधिष्ठिर ।
य इदं पठते नित्यं शृणुयाद्वा समाहितः 	॥१५॥
ब्राह्मणो लभते विद्यां क्षत्रियो राज्यमाप्नुयात् ।
वैश्यश्च पशुमान् स स्यात् शूद्रश्च सुखमाप्नुयात् 	॥१६॥
गर्भिणी जनयेत् पुत्रं कन्या भर्तारमाप्नुयात् ।
सायं प्रातस्तु पठतां शांतिस्वस्त्ययनं महत्	॥१७॥
अहोरात्रकृतैः पापैस्तत्क्षणात् परिमुच्यते ।
फलं तु गोसहस्रस्येत्युक्तं ब्रह्मणा पुरा	॥१८॥
॥ इति श्रीमन्महाभारते भीष्मयुधिष्ठिरसंवादे गोसावित्रीस्तोत्रम् ॥