॥ అథ ద్వాదశస్తోత్రే తృతీయోఽధ్యాయః ॥

కురు భుంక్ష్వ చ కర్మ నిజం నియతం
హరిపాదవినమ్రధియా సతతమ్ ।
హరిరేవ పరో హరిరేవ గురుః
హరిరేవ జగత్పితృమాతృగతిః ॥౧॥

న తతోఽస్త్యపరం జగతీడ్యతమం
పరమాత్పరతః పురుషోత్తమతః ।
తదలం బహులోకవిచింతనయా
ప్రవణం కురు మానసమీశపదే ॥౨॥

యతతోఽపి హరేః పదసంస్మరణే
సకలం హ్యఘమాశు లయం వ్రజతి ।
స్మరతస్తు విముక్తిపదం పరమం
స్పుటమేష్యతి తత్కిమపాక్రియతే ॥౩॥

శృణుతామలసత్యవచః పరమం
శపథేరితముచ్ఛ్రితబాహుయుగమ్ ।
న హరేః పరమో న హరేః సదృశః
పరమః స తు సర్వచిదాత్మగణాత్ ॥౪॥

యది నామ పరో న భవేత్ స హరిః
కథమస్య వశే జగదేతదభూత్ ।
యది నామ న తస్య వశే సకలం
కథమేవ తు నిత్యసుఖం న భవేత్ ॥౫॥

న చ కర్మవిమామలకాలగుణ-
ప్రభృతీశమచిత్తను తద్ధి యతః ।
చిదచిత్తను సర్వమసౌ తు హరిః
యమయేదితి వైదికమస్తి వచః ॥౬॥

వ్యవహారభిదాఽపి గురోర్జగతాం
న తు చిత్తగతా స హి చోద్యపరమ్ ।
బహవః పురుషాః పురుషప్రవరో
హరిరిత్యవదత్ స్వయమేవ హరిః ॥౭॥

చతురాననపూర్వవిముక్తగణాః
హరిమేత్య తు పూర్వవదేవ సదా ।
నియతోచ్చవినీచతయైవ నిజాం
స్థితిమాపురితి స్మ పరం వచనమ్ ॥౮॥

ఆనందతీర్థసన్నామ్నా పూర్ణప్రజ్ఞాభిధాయుజా ।
కృతం హర్యష్టకం భక్త్యా పఠతః ప్రీయతే హరిః ॥౯॥

॥ ఇతి ద్వాదశస్తోత్రే తృతీయోఽధ్యాయః ॥