ద్వాదశస్తోత్రమ్ తృతీయోఽధ్యాయః
॥ అథ ద్వాదశస్తోత్రే తృతీయోఽధ్యాయః  ॥
కురు భుంక్ష్వ చ కర్మ నిజం నియతం 
హరిపాదవినమ్రధియా సతతమ్ । 
హరిరేవ పరో హరిరేవ గురుః
హరిరేవ జగత్పితృమాతృగతిః ॥౧॥ 
న తతోఽస్త్యపరం జగతీడ్యతమం 
పరమాత్పరతః పురుషోత్తమతః । 
తదలం బహులోకవిచింతనయా 
ప్రవణం కురు మానసమీశపదే ॥౨॥ 
యతతోఽపి హరేః పదసంస్మరణే 
సకలం హ్యఘమాశు లయం వ్రజతి । 
స్మరతస్తు విముక్తిపదం పరమం 
స్పుటమేష్యతి తత్కిమపాక్రియతే ॥౩॥ 
శృణుతామలసత్యవచః పరమం 
శపథేరితముచ్ఛ్రితబాహుయుగమ్ । 
న హరేః పరమో న హరేః సదృశః 
పరమః స తు సర్వచిదాత్మగణాత్ ॥౪॥
యది నామ పరో న భవేత్ స హరిః 
కథమస్య వశే జగదేతదభూత్ । 
యది నామ న తస్య వశే సకలం 
కథమేవ తు నిత్యసుఖం న భవేత్ ॥౫॥ 
న చ కర్మవిమామలకాలగుణ-
ప్రభృతీశమచిత్తను తద్ధి యతః । 
చిదచిత్తను సర్వమసౌ తు హరిః
యమయేదితి వైదికమస్తి వచః ॥౬॥
వ్యవహారభిదాఽపి గురోర్జగతాం 
న తు చిత్తగతా స హి చోద్యపరమ్ । 
బహవః పురుషాః పురుషప్రవరో 
హరిరిత్యవదత్ స్వయమేవ హరిః ॥౭॥ 
చతురాననపూర్వవిముక్తగణాః
హరిమేత్య తు పూర్వవదేవ సదా । 
నియతోచ్చవినీచతయైవ నిజాం 
స్థితిమాపురితి స్మ పరం వచనమ్ ॥౮॥ 
ఆనందతీర్థసన్నామ్నా పూర్ణప్రజ్ఞాభిధాయుజా । 
కృతం హర్యష్టకం భక్త్యా పఠతః ప్రీయతే హరిః ॥౯॥ 
॥ ఇతి ద్వాదశస్తోత్రే తృతీయోఽధ్యాయః ॥