॥ अथ द्वादशस्तोत्रे द्वितीयोऽध्यायः ॥

सुजनोदधिसंवृद्धिपूर्णचंद्रो गुणार्णवः ।
अमंदानंदसांद्रो नः प्रीयतामिंदिरापतिः ॥१॥

रमाचकोरीविधवे दुष्टदर्पोदवह्नये ।
सत्पांथजनगेहाय नमो नारायणाय ते ॥२॥

चिदचिद्भेदमखिलं विधायाधाय भुंजते ।
अव्याकृतगृहस्थाय रमाप्रणयिने नमः ॥३॥

अमंदगुणसारोऽपि मंदहासेन वीक्षितः ।
नित्यमिंदिरयाऽऽनंदसांद्रो यो नौमि तं हरिम् ॥४॥

वशी वशे न कस्यापि योऽजितो विजिताखिलः ।
सर्वकर्ता न क्रियते तं नमामि रमापतिम् ॥५॥

अगुणाय गुणोद्रेकस्वरूपायादिकारिणे ।
विदारितारिसंघाय वासुदेवाय ते नमः ॥६॥

आदिदेवाय देवानां पतये सादितारये ।
अनाद्यज्ञानपाराय नमो वरवराय ते ॥७॥

अजाय जनयित्रेऽस्य विजिताखिलदानव ।
अजादिपूज्यपादाय नमस्ते गरुडध्वज ॥८॥

इंदिरामंदसांद्राग्र्यकटाक्षप्रेक्षितात्मने ।
अस्मदिष्टैककार्याय पूर्णाय हरये नमः ॥९॥

॥ इति द्वादशस्तोत्रे द्वितीयोऽध्यायः ॥