ద్వాదశస్తోత్రమ్ ద్వితీయోఽధ్యాయః
॥ అథ ద్వాదశస్తోత్రే ద్వితీయోఽధ్యాయః ॥
సుజనోదధిసంవృద్ధిపూర్ణచంద్రో గుణార్ణవః । 
అమందానందసాంద్రో నః ప్రీయతామిందిరాపతిః ॥౧॥ 
రమాచకోరీవిధవే దుష్టదర్పోదవహ్నయే । 
సత్పాంథజనగేహాయ నమో నారాయణాయ తే ॥౨॥ 
చిదచిద్భేదమఖిలం విధాయాధాయ భుంజతే । 
అవ్యాకృతగృహస్థాయ రమాప్రణయినే నమః ॥౩॥ 
అమందగుణసారోఽపి మందహాసేన వీక్షితః । 
నిత్యమిందిరయాఽఽనందసాంద్రో యో నౌమి తం హరిమ్ ॥౪॥ 
వశీ వశే న కస్యాపి యోఽజితో విజితాఖిలః । 
సర్వకర్తా న క్రియతే తం నమామి రమాపతిమ్ ॥౫॥ 
అగుణాయ గుణోద్రేకస్వరూపాయాదికారిణే । 
విదారితారిసంఘాయ వాసుదేవాయ తే నమః ॥౬॥ 
ఆదిదేవాయ దేవానాం పతయే సాదితారయే । 
అనాద్యజ్ఞానపారాయ నమో వరవరాయ తే ॥౭॥ 
అజాయ జనయిత్రేఽస్య విజితాఖిలదానవ । 
అజాదిపూజ్యపాదాయ నమస్తే గరుడధ్వజ ॥౮॥ 
ఇందిరామందసాంద్రాగ్ర్యకటాక్షప్రేక్షితాత్మనే । 
అస్మదిష్టైకకార్యాయ పూర్ణాయ హరయే నమః ॥౯॥ 
॥ ఇతి ద్వాదశస్తోత్రే ద్వితీయోఽధ్యాయః ॥