द्वादशस्तोत्रम् द्वितीयोऽध्यायः
॥ अथ द्वादशस्तोत्रे द्वितीयोऽध्यायः ॥
सुजनोदधिसंवृद्धिपूर्णचंद्रो गुणार्णवः । 
अमंदानंदसांद्रो नः प्रीयतामिंदिरापतिः ॥१॥ 
रमाचकोरीविधवे दुष्टदर्पोदवह्नये । 
सत्पांथजनगेहाय नमो नारायणाय ते ॥२॥ 
चिदचिद्भेदमखिलं विधायाधाय भुंजते । 
अव्याकृतगृहस्थाय रमाप्रणयिने नमः ॥३॥ 
अमंदगुणसारोऽपि मंदहासेन वीक्षितः । 
नित्यमिंदिरयाऽऽनंदसांद्रो यो नौमि तं हरिम् ॥४॥ 
वशी वशे न कस्यापि योऽजितो विजिताखिलः । 
सर्वकर्ता न क्रियते तं नमामि रमापतिम् ॥५॥ 
अगुणाय गुणोद्रेकस्वरूपायादिकारिणे । 
विदारितारिसंघाय वासुदेवाय ते नमः ॥६॥ 
आदिदेवाय देवानां पतये सादितारये । 
अनाद्यज्ञानपाराय नमो वरवराय ते ॥७॥ 
अजाय जनयित्रेऽस्य विजिताखिलदानव । 
अजादिपूज्यपादाय नमस्ते गरुडध्वज ॥८॥ 
इंदिरामंदसांद्राग्र्यकटाक्षप्रेक्षितात्मने । 
अस्मदिष्टैककार्याय पूर्णाय हरये नमः ॥९॥ 
॥ इति द्वादशस्तोत्रे द्वितीयोऽध्यायः ॥