।। అథ దుర్గాస్తోత్రమ్ ।।

(మహాభారతే విరాటపర్వణి ధర్మరాజప్రోక్తమ్)
విరాటనగరం రమ్యం గచ్ఛమానో యుధిష్ఠిరః ।
అస్తువన్మనసా దేవీం దుర్గాం త్రిభునేశ్వరీమ్ ॥౧॥

యశోదాగర్భసంభూతాం నారాయణమనప్రియామ్ ।
నందగోపకులే జాతాం మాంగల్యాం కులవర్ధినీమ్ ॥౨॥

కంసవిద్రావణకరీమసురాణాం క్షయంకరీమ్ ।
శిలాతలే వినిక్షిప్తామాకాశం ప్రతిగామినీమ్ ॥౩॥

వాసుదేవస్య భగినీం దివ్యమాలావిభూషితామ్ ।
దివ్యాంబరధరాం దేవీం ఖడ్గఖేటకధారిణీమ్ ॥౪॥

(భారావతరణే పుణ్యే యే స్మరంతి సదా శివామ్ ।
తాన్ వై తారయతే పాపాత్ పంకే గామివ దుర్బలామ్ ॥)

స్తోతుం ప్రచక్రమే భూయో వివిధైః స్తోత్రసంభవైః ।
ఆమంత్ర్య దర్శనాకాంక్షీ రాజా దేవీం సహానుజః ॥౫॥

రాజోవాచ
నమోఽస్తు వరదే కృష్ణే కుమారి బ్రహ్మచారిణి ।
బాలాక్రసదృశాకారే పూర్ణచంద్రనిభాననే ॥౬॥

చతుర్భుజే తనుమధ్యే పీనశ్రోణిపయోధరే ।
మయూరపిచ్ఛవలయే కేయూరాంగదభూషణే ॥౭॥

భాసి దేవి యథా పద్మా నారాయణపరిగ్రహా ।
స్వరూపం బ్రహ్మచర్యం చ విశదం తవ ఖేచరి ॥౮॥

కృష్ణచ్ఛవిసమా కృష్ణా సంకర్షణసమాననా ।
బిభ్రతీ విపులౌ బాహూ శక్రధ్వజసముచ్ఛ్రయౌ ॥౯॥

పాత్రం చ పంకజం ఘంటాం విశుద్ధాం చైవ యా భువి ।
పాశం ధనుర్మహాచక్రం వివిధాన్యాయుధాని చ ॥౧౦॥

కుండలాభ్యాం సుపూర్ణాభ్యాం కర్ణాభ్యాం చ విభూషితా ।
చంద్రవిస్పర్ధినా దేవి ముఖేన త్వం విరాజసే ॥౧౧॥

ముకుటేన విచిత్రేణ కేశబంధేన శోభినా ।
భుజంగభోగవాసేన శ్రోణిసూత్రేణ రాజతా ॥౧౨॥

విభ్రాజసే చాఽఽబద్ధేన భోగేనేవేహ మందరః ।
ధ్వజేన శిఖిపిచ్ఛానాముచ్ఛ్రితేన విరాజసే ॥౧౩॥

కౌమారం వ్రతమాస్థాయ త్రిదివం పావితం త్వయా ।
తేన త్వం స్తూయసే దేవి త్రిదశైః పూజ్యసేఽపి చ ॥౧౪॥

త్రైలోక్యరక్షణార్థాయ మహిషాసురనాశిని ।
ప్రసన్నా మే సురశ్రేష్ఠే దయాం కురు శివా భవ ॥౧౫॥

జయా త్వం విజయా చైవ సంగ్రామే చ జయప్రదా ।
మమాపి విజయం దేహి వరదా త్వం చ సాంప్రతమ్ ॥౧౬॥

వింధ్యే చైవ నగశ్రేష్ఠే తవ స్థానం చ శాశ్వతమ్ ।
కాలి కాలి మహాకాలి సీధుమాంసపశుప్రియే ॥౧౭॥

కృతానుయాత్రా భూతైస్త్వం వరదా కామరూపిణి ।
భారావతారే చ యే త్వాం సంస్మరిష్యంతి మానవాః ॥౧౮॥

ప్రణమంతి చ యే త్వాం హి ప్రభాతే తు నరా భువి ।
న తేషాం దుర్లభం కించిత్పుత్రతో ధనతోఽపి వా ॥౧౯॥

దుర్గాత్తారయసే దుర్గే తత్త్వం దుర్గా స్మృతా బుధైః ।
కాంతారేష్వవసన్నానాం మగ్నానాం చ మహార్ణవే ॥౨౦॥

దస్యుభిర్వా నిరుద్ధానాం త్వం గతిః పరమా నృణామ్ ।
జలప్రతరణే చైవ కాంతారేష్వటవీషు చ ॥౨౧॥

యే స్మరంతి మహాదేవీం న చ సీదంతి తే నరాః ।
త్వం కీర్తిః శ్రీర్ధృతిః సిద్ధిర్హ్రీర్విద్యా సంతతిర్మతిః ॥౨౨॥

సంధ్యా రాత్రిః ప్రభా నిద్రా జ్యోత్స్నా కాంతిః క్షమా దయా ।
నృణాం చ బంధనం మోహం పుత్రనాశం ధనక్షయమ్ ॥౨౩॥

వ్యాధిం మృత్యుభయం చైవ పూజితా నాశయిష్యసి ।
సోఽహం రాజ్యాత్ పరిభ్రష్టః శరణం త్వాం ప్రపన్నవాన్ ॥౨౪॥

ప్రణతశ్చ తథా మూర్ధ్నా తవ దేవి సురేశ్వరి ।
త్రాహి మాం పద్మపత్రాక్షి సత్యా సత్యా భవస్వ నః ॥౨౫॥

శరణం భవ మే దుర్గే శరణ్యే భక్తవత్సలే ।
ఏవం స్తుతా హి సా దేవీ దర్శయామాస పాండవమ్ ॥౨౬॥

దేవ్యువాచ
శ్రుణు రాజన్మహాబాహో మదీయం వచనం ప్రభో ।
భవిష్యత్యచిరాదేవ సంగ్రామే విజయస్తవ ॥౨౭॥

మమ ప్రసాదాన్నిర్జిత్య హత్వా కౌరవవాహినీమ్ ।
రాజ్యం నిష్కంటకం కృత్వా భోక్ష్యసే మేదినీం పునః ॥౨౮॥

భ్రాతృభిః సహితో రాజన్ ప్రీతిం ప్రాప్స్యసి పుష్కలామ్ ।
మత్ప్రసాదాచ్చ తే సౌఖ్యమారోగ్యం చ భవిష్యతి ॥౨౯॥

యే నరాః కీర్తయిష్యంతి లోకే విగతకల్మషాః ।
తేషాం తుష్టా ప్రదాస్యామి రాజ్యమాయుర్వపుః సుతమ్ ॥౩౦॥

ప్రవాసే నగరే వాపి సంగ్రామే శత్రుసంకటే ।
అటవ్యాం దుర్గకాంతారే సాగరే గహనే గిరౌ ॥౩౧॥

యే స్మరిష్యంతి మాం రాజన్యథాఽహం భవతా స్మృతా ।
న తేషాం దుర్లభం కించిదస్మింల్లోకే భవిష్యతి ॥౩౨॥

ఇదం స్తోత్రవరం భక్త్యా శ్రుణుయాద్వా పఠేత వా ।
తస్య సర్వాణి కార్యాణి సిద్ధిం యాస్యంతి పాండవ ॥౩౩॥

మత్ప్రభావాచ్చ వః సర్వాన్ విరాటనగరే స్థితాన్ ।
న ప్రాజ్ఞాస్యంతి కురవో నరా వా తన్నివాసినః ॥౩౪॥

ఇత్యుక్తా వరదా దేవీ యుధిష్ఠిరమరిందమమ్ ।
రక్షాం కృత్వా చ పాండూనాం తత్రైవాంతరధీయత ॥౩౫॥

॥ ఇతి శ్రీమన్మహాభారతే విరాటపర్వణి ధర్మరాజప్రోక్తం దుర్గాస్తోత్రమ్ ॥