अथ वराहपुराणोक्तः ब्रह्मपारस्तवः
प्रचेतसः ऊचुः
ब्रह्मपारं मुने श्रोतुं
इच्छामः परमं स्तवं |

जपता कंडुना देवो
येनाराध्यत केशवः || १||

सोम उवाच
पारः परं विष्णुरपारपारः
परः पराणामपि पारपारः |

स ब्रह्मपारः परपारभूतः
परः परेभ्यः परमार्थरूपि || २||

स कारणं कारणतस्तसोपि
तस्यापि हेतुः परहेतुहेतुः |

कार्येषु चैवं स हि कर्मकर्तृ-
रूपैरशेषैरवतीह सर्वम् || ३||

ब्रह्मप्रभुब्रह्म स सर्वभूतो
ब्रह्म प्रजानां पतिरच्युतोऽसौ |

ब्रह्माव्ययं नित्यमजं स विष्णु-
रपक्षयाद्यैरखिलैरसंगी || ४||

ब्रह्माक्षरमजं नित्यं
यथासौ पुरुषोत्तमः |

तथा रागादयो दोषाः
प्रयांतु प्रशमं मम || ५||

एवं वै ब्रह्मपराख्यं
संस्तवं परमं जपन् |

अवाप परमां सिद्धिं
स समराध्य केशवम् || ६||

|| इति वराहपुराणोक्तः ब्रह्मपारस्तवः ||