॥ అథ బ్రహ్మసూత్రాణుభాష్యమ్ ద్వితీయోఽధ్యాయః ॥

శ్రౌతస్మృతివిరుద్ధత్వాత్ స్మృతయో న గుణాన్ హరేః ।
నిషేద్ధుం శక్నుయుర్వేదా నిత్యత్వాన్మానముత్తమమ్ ॥౧॥

దేవతావచనాదాపో వదంతీత్యాదికం వచః ।
నాయుక్తవాద్యసన్నైవ కారణం దృశ్యతే క్వచిత్ ॥౨॥

అసజ్జీవప్రధానాదిశబ్దా బ్రహ్మైవ నాపరమ్ ।
వదంతి కారణత్వేన క్వాపి పూర్ణగుణో హరిః ॥౩॥

స్వాతంత్ర్యాత్ సర్వకర్తృత్వాన్నాయుక్తం తద్వదేచ్ఛ్రుతిః ।
భ్రాంతిమూలతయా సర్వసమయానామయుక్తితః ॥౪॥

న తద్విరోధాద్వచనం వైదికం శంక్యతాం వ్రజేత్ ।
ఆకాశాదిసమస్తం చ తజ్జం తేనైవ లీయతే ॥౫॥

సోఽనుత్పత్తిలయః కర్తా జీవస్తద్వశగః సదా ।
తదాభాసో హరిః సర్వరూపేష్వపి సమః సదా ॥౬॥

ముఖ్యప్రాణశ్చేంద్రియాణి దేహశ్చైవ తదుద్భవః ।
ముఖ్యప్రాణవశే సర్వం స విష్ణోర్వశగః సదా ॥౭॥

సర్వదోషోజ్ఝితస్తస్మాద్ భగవాన్ పురుషోత్తమః ।
ఉక్తా గుణాశ్చావిరుద్ధాస్తస్య వేదేన సర్వశః ॥౮॥

॥ ఇతి బ్రహ్మసూత్రాణుభాష్యే ద్వితీయోఽధ్యాయః ॥